Stany Zjednoczone (USA) były zaangażowane w cła, odkąd ogłosiły niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1776 r. Być może jeden z najbardziej znanych aktów celnych miał miejsce w 1789 r., napisany przez Alexandra Hamiltona. Hamilton uważał, że uchwalenie ustawy celnej z 1789 r. zmusi Amerykanów do produkcji towarów krajowych, promowania konkurencji i ostatecznie do rozpoczęcia eksportu towarów (Malloy). Stany Zjednoczone przeszły długą drogę od pierwszej ustawy celnej, ale idee, które motywowały ojców założycieli, są nadal używane. W tym eseju omówimy kilka różnych rodzajów taryf, a także różne strategie ich używania. Oba tematy zostaną wykorzystane do analizy zalet i wad dalszego stosowania ceł w Stanach Zjednoczonych. auta z USA

Stosowane są dwa różne rodzaje taryf; pierwszy to specyficzne taryfy. Specyficzne taryfy ustalają stałą opłatę za każdy importowany przedmiot (Radcliffe 2015). Na przykład prawo może określać, że każda para butów importowanych z Włoch będzie podlegać opłacie w wysokości 15 USD. Dlatego, jeśli para butów warta 200 dolarów będzie teraz oznaczona do 215 dolarów. Drugi rodzaj taryfy nazywany jest taryfą wartościową lub ad valorem. Ta taryfa wykorzystuje stałą wartość procentową, a nie kwotę w dolarach (Radcliffe 2015). Korzystając z przykładu butów, zamieńmy taryfę 15 USD na 15% na każdą importowaną parę butów. Oznaczałoby to, że buty o wartości 200 USD byłyby teraz oznaczone do 230 USD. Nazywa się to taryfą wartościową, ponieważ wraz ze wzrostem ceny towaru rośnie wysokość taryfy. Oba rodzaje taryf są skuteczne, jeśli są właściwie używane. Korzystanie z określonej taryfy jest przydatne w przypadku przedmiotów o małej zmienności cen. Na przykład mango importowane z Filipin, bez względu na to, z jakiej firmy są importowane, będzie generalnie miało tę samą cenę za mango. Dlatego najbardziej przydatne byłoby zastosowanie specjalnej taryfy na wszystkie mango przywożone z Filipin. Jednak przedmioty o wyższej wartości i większej zmienności cen będą zazwyczaj korzystały z taryfy ad valorem. Analizując dwa różne samochody Volkswagena, Garbusa i Touarega; cena wywoławcza Garbusa 2017 to 20 000 USD i 50 000 USD za Touarega. Gdyby Stany Zjednoczone zdecydowały się na nałożenie 15% ceł na wszystkie pojazdy importowane przez Volkswagena, wówczas ceny podwyżek wyniosłyby odpowiednio 23 000 i 57 500 USD. Różnica w cenie między tymi dwiema taryfami wartości wynosi 4500 USD, co jest dość znaczące. Dlatego ważne jest, aby właściwie korzystać z tych taryf, aby móc zastosować skuteczną strategię.

Istnieje kilka różnych powodów, dla których USA zdecydowały się na zastosowanie ceł, jednak tylko dwa z nich zostaną omówione w niniejszym eseju. Pierwszym z nich jest zagrożenie rodzimych przemysłów konkurencją towarów importowanych (Radcliffe 2015). Firmy w krajach trzeciego świata mają tę zaletę, że wykorzystują tanią siłę roboczą do obniżania kosztów produkcji. Firmy te sprzedają następnie swoje produkty do krajów pierwszego świata, takich jak Stany Zjednoczone, aby uzyskać wyższą marżę zysku niż gdyby sprzedawali produkt we własnym kraju. W związku z tym stosuje się cła, aby powstrzymać te firmy od importowania ich towarów i zagrażać amerykańskiemu przemysłowi krajowemu. Oprócz ochrony przemysłu krajowego taryfy służą również ochronie konsumentów. Investopedia stwierdza, że ​​„rząd może nałożyć cła na produkty, które jego zdaniem mogą zagrozić jego ludności”. Najlepiej wytłumaczyć to na przykładzie. Załóżmy, że aby utrzymać niskie koszty, chińska firma zabawkarska używa farby ołowiowej do malowania zabawek dla dzieci, ponieważ jest to tańsza alternatywa dla farby lateksowej (Lipton i Barboza 2007). Jeśli firma eksportuje te zabawki do USA, a Stany Zjednoczone dowiedzą się, że są one wykonane z bardzo toksycznej, wywołującej śmierć farby, mogą nałożyć cło na wszystkie zabawki importowane z Chin. Ta technika spowodowałaby, że rząd chiński zacząłby regulować bezpieczeństwo zabawek dla dzieci przed ich eksportem. Ostatecznie Stany Zjednoczone mogą znieść cło, jeśli zobaczą, że chiński rząd rozwiązuje problem. Taryfy, jeśli są stosowane prawidłowo, mogą być wykorzystywane do ochrony kraju przed krzywdą innych krajów. Jednak mimo że taryfy mogą być wykorzystywane do pomocy USA, ważne jest, aby przeanalizować skutki ich stosowania.